We blijven iets langer in Karlstad dan verwacht...

We zijn vanochtend alweer beide erg vroeg wakker. Op een soort van parkeerplaats slapen is dan ook niet het meest ideale wat er is maar we redden ons prima zo. Erik heeft al een aantal garages opgezocht die wellicht open kunnen zijn. Het is vandaag eerste Kerstdag in Nederland en dus is het meeste gesloten. Hier begint dat al op 24 december en daardoor hebben we gisteren helaas niets kunnen vinden wat open was. Rond 08:00u zou één van de garages bereikbaar moeten zijn en dus belt Erik die dan ook meteen. En warempel wordt er opgenomen! Geheel onverwacht natuurlijk want verder is er gewoon echt niks open. Een vriendelijke dame neemt op en Erik legt uit dat we problemen hebben met de remmen. We spreken om 09:00u af bij de Biltema, waar we toch al naar toe wilden om wat spulletjes te halen. Zo gezegd, zo gedaan. Rond 09:00u komt er dan een blonde, van oorsprong Noorse, schone aanrijden die wel van aanpakken weet en niet bang is om haar handjes vies te maken. We lopen samen de Biltema in om te kijken of ze ons daar aan remblokken kunnen helpen maar helaas, die hebben ze niet. We rijden daarna achter deze vriendelijke dame aan naar haar garage iets verderop. Ze zet de krik onder de auto, krikt de auto op, haalt het wiel er vanaf en ja hoor... we remmen staal op staal! De remblokken zijn echt echt op en moeten dan ook echt vervangen worden voor wij verder kunnen.

Jeanet, de vriendelijke dame die ons nu helpt, probeert nog diverse contacten te bellen om te kijken of er iemand aan het werk is en of zij ons weer op weg kunnen helpen met nieuwe remblokken. Helaas lukt het niet. Zelfs niet via de lokale 'marktplaats'. Dat wordt dus nog wat langer blijven in Karlstad. Iets waar we niet op hebben gerekend en daarbij kunnen we ook niet echt een kant op behalve als het te lopen is. De bus laten we staan want echt veilig rijden is het zo niet. We kijken ondertussen of er nog een camping in de buurt is en gelukkig is deze er. Jeanet belt voor ons met de ene camping terwijl Erik een andere probeert te bereiken maar helaas zonder geluk. Gelukkig heeft Jeanet wel iemand aan de lijn! We kunnen dus in elk geval deze twee extra dagen op een camping verblijven en dat is wel fijn. Ze hebben camperplaatsen en hutjes en we kiezen voor een hutje. Als je wat langer stil staat is dat toch net dat beetje meer comfortabel. We krijgen een iets groter dan het kleinste hutje toegewezen en rijden naar ons plekje. Een fantastisch leuk houten huisje met alles er in! Een keukentje, koelkast, kookstel, bed, bank, eettafel, douche en een toilet. Meer heb je toch ook niet nodig?

We besluiten als eerste even lekker een rondje te lopen en de omgeving te verkennen. Het blijkt hier echt prachtig te zijn, geen verkeerde plek om gestrand te zijn dus. De camping is echt enorm!! Er staan een aantal hutjes verspreid, wat seizoensplaatsen en er zijn zelfs nog andere gasten te vinden! Iets wat je in deze tijd van het jaar niet heel veel ziet. We lopen naar het strandje en verkennen de boel een beetje. Dan weer snel terug naar het hutje. Jessica gaat aan de slag met het verslag van de vorige dag en we kijken lekker wat tv. Op een gegeven moment, rond een uur of twee / half drie zien we dat de zon onder begint te gaan. We trekken snel onze schoenen en jassen aan en lopen nog een keer naar het strandje. Een perfect moment om wat foto's te maken van deze prachtige omgeving op een prachtig tijdstip. Nadat we dat zat waren zijn we weer lekker terug naar ons warme hutje gelopen. We kijken nog even lekker wat tv en geheel onverwacht is het eigenlijk net als thuis. We kijken een soort SBS6, het logo is zelfs haast hetzelfde en gelukkig is enkel de ondertiteling in het Zweeds. Zo kunnen we gelukkig gewoon alles volgen. Want wat doe je anders als het al zo vroeg donker is? Het bos in en verdwalen is ook niet echt een optie...

Rond zessen vinden we dan dat het wel weer eens tijd wordt om onze maagjes te  vullen. Macaroni met smac dit keer, één van onze makkelijkste campingmaaltijd en nog lekker ook. Niet te veel gedoe onderweg en boodschapjes halen zit er nu helaas niet in. Dat komt donderdag wel weer wanneer de remmen gerepareerd zijn en we weer verder naar het Noorden kunnen. Na het eten lopen we nog een laatste rondje met Milo en wanneer je dan weer binnenkomt in je warme hutje slaat de vermoeidheid toe. Je bent dan zo lekker rozig zodat je haast direct in slaap valt. Maar dat willen we niet!! We moeten wel op een normale tijd gaan slapen want anders blijven we rond half zes / zes uur wakker worden en dat is natuurlijk niet de bedoeling op vakantie. We kijken daarom nog maar eventjes wat tv en vallen dan vast vanzelf weer in slaap om morgen weer uitgerust wakker te worden en er een leuke dag van te maken.