Dag 10 - Relax ...

14 september 2015 - Navajas, Spanje

Zooo beste lezers, we zitten alweer op maandag! Wat vliegt de tijd en jemig, wat is het hier ontzettend lekker! Het uitslapen gaat ook steeds beter en we starten dus ook steeds iets later op. Milo is heel erg lui vandaag en wil eigenlijk het bed niet eens af…. Geef hem eens ongelijk! Dat ligt toch ook veel te lekker ;-).

We ontbijten wat en gaan daarna een rondje met Milo lopen. We willen snel naar de supermarkt en de apotheek want Jessica is weer eens gebeten. En als je allergisch bent voor die aardige muggen dan krijg je geen klein bultje maar een enorme plakkaat die ook nog eens best kan jeuken. Maar even een goed middeltje halen dus. Om 09.00u is de supermarkt in Segorbe open en hier schijnt ook een apotheek te zitten. Je kunt parkeren in een ondergrondse garage horen we van de buurtjes dus dat is helemaal mooi. Segorbe ligt hier vlakbij en is maar 10 minuutjes rijden. We zijn daar dus al snel. We lopen eerst even de apotheek binnen voor een smeerseltje en gaan daarna even boodschappen doen. Lekker vers brood, drinken, avondeten en genoeg lekkers. We moeten natuurlijk wel blijven genieten van deze vakantie en dan mag het lekkers niet ontbreken! Het blijkt een aardig grote supermarkt te zijn en het parkeren in de garage is ook aan te raden. Hier staat je auto toch iets veiliger dan gewoon aan de weg…

Op de terugweg van de supermarkt beginnen Erik zijn handjes weer eens te kriebelen als hij een wasbox ziet. Hij draait om op de eerstvolgende rotonde en zorgt ervoor dat de auto er weer schoon en netjes uit ziet. Bedankt schat! Ook al vind ik het vervelend, hij ziet er echt weer prachtig uit! We rijden terug naar de camping en bedenken dan eens wat we kunnen en willen gaan doen vandaag. Het is erg warm dus een wandeltocht wordt het zeker niet. Jessica kijkt even snel op internet wat er voor leuks in de buurt zit. Helaas niet veel meer. We hebben alles wel zo’n beetje gehad. Wel vind ze een rivier zo’n 35km rijden voor ons. Op Google te zien is dit een prachtige rivier die altijd 25 graden is en je mag er nog in zwemmen ook! Komt dat even goed uit op deze warme dag.

We trekken onze badkleding aan, pakken de tas en Milo en gaan op pad. Ondanks dat het maar 35km is zijn we toch een beste tijd onderweg. Dankzij de airco is dat echt niet erg. In de auto zitten we tenminste cool J. Het is best een mooie weg en er is veel te zien. Erik moet goed opletten want het zijn veel en scherpe bochten. Jessica kijkt haar ogen uit en geniet alvast van de omgeving. We komen bij de parkeerplaats aan en zetten de auto hier neer. We lopen via een pad naar beneden en zien een terras, de prachtige waterpartijen en een boom vol bordjes en A4’tjes. Eens kijken wat daar allemaal op staat… Het meeste staat alleen in het Spaans aangegeven en hier begrijpen we beide niets van. Jammer dan. Als er iets is komen ze maar naar ons toe. Op één van de bordjes staat dat de hond niet mee mag, of toch wel maar dan aangelijnd en tussen het bruggetje en nog iets mag hij wel zwemmen of juist niet. Heel onduidelijk allemaal. We lopen daarom naar het meest rustige stuk en Jessica zwemt daar even met Milo. Heerlijk dat water. Dit is nog eens een lekker temperatuurtje!

Na een half uurtje te hebben gezwommen lopen we terug naar de auto. We kunnen helaas niet meer van de omgeving bekijken wat heel veel is verboden voor honden. Beetje jammer maar niets aan te doen. We hebben de hond nu eenmaal mee en die laten we niet achter! Dan zoeken we wel wat anders waar hij wel welkom is. We rijden het bochtige weggetje weer terug naar de camping en dan is de middag alweer bijna om. We chillen wat bij de caravan en als het bijna etenstijd is gaan we maar eens even aan de kook. We eten vandaag iets heel lekkers. Een heel goed en groot stuk vlees, soort entrecote denk ik, aardappeltjes en heerlijke sla. Lekker en ook nog eens gezond, en dat tijdens de vakantie! Nu nog even de noodzakelijke afwas doen en dan gaan we weer in de relaxmodus. Het is nog steeds te warm om je uit te sloven dus veel doen we niet meer vanavond denk ik. Alhoewel…

Tijdens ons rondje met Milo blijven we even kletsen bij een Brits stel hier aan het eind van het paadje. Ze vragen waar we allemaal geweest zijn en waar de reis nog naar toe gaat en vice versa. Ze horen dat we afgelopen jaar bij de Noordkaap zijn geweest en zijn hier enorm in geïnteresseerd. We nodigen ze uit om het verhaal en de foto’s te komen bekijken nadat we terug zijn van het uitlaten en dat lijkt ze leuk. We lopen een rondje met Milo en daarna terug naar de caravan. Niet veel later komen de buurtjes even koekeloeren. Ze zijn zeer enthousiast en willen ooit wel eens naar de Noordkaap, dat lijkt ze enorm gaaf. En wij weten uit ervaring dat dat het ook zeker is! Hier moet iedereen toch echt eens geweest zijn en het Noorderlicht moet je ook eens in het echt gezien hebben, dat is echt zo ontzettend tof!! We vertellen het verhaal en beantwoorden hun vragen. Ze zijn over en gaan binnen een jaar vast naar het Noorden. Dit jaar waarschijnlijk niet want ze hebben al veel gereisd maar wellicht volgend jaar in Oktober net als ons. Wie weet gaan wij dan ook weer…

We zwaaien af en gaan verder in de relaxmodus. Morgen hebben we weer een reisdag gepland dus is het een verrassing waar we belanden. Who knows?

Groetjes uit het Zuiden