Dag 15 - Wat vliegt de tijd...

Wauw, we zijn al weer twee weken onderweg en de tijd vliegt voorbij. Om te weten wat voor dag het is moeten we telkens even op onze telefoon kijken. Dat waren we na de eerste twee dagen al kwijt geloof ik. We genieten dus echt en nog steeds volop van de vakantie. En alhoewel het plan was om in Frankrijk te blijven en echt niet naar Spanje te gaan bevalt het ons hier prima. Het is hier ontzettend warm dus we wandelen niet heel veel maar op de camping staat een lekker fris windje, dat maakt het heerlijk.

Vanochtend waren we echt heel laat wakker voor ons doen, pas om 10:00u! Dat verklaart waarom we veel mensen op de camping zien lopen als we Milo uitlaten. Dat hadden we de afgelopen dat niet gezien. Je past je ritme aan blijkbaar. Maar goed. We laten Milo uit en halen ons dagelijkse verse brood bij de supermarkt verderop in de straat. Na een half uurtje zijn we weer terug naar de camping en kunnen we eindelijk eten, honger!! We eten onze buikjes vol en Erik en ik gaan daarna even naar het zoutmuseum. Deze schijnt hier heer dichtbij te zijn. We gaan met de auto op stap naar waar Erik denkt, ja u leest het goed, denkt te zijn. Er staat wel een bord met allerlei informatie maar niets in het Engels. Daar begrijpen we dus niet veel van. Misschien toch de locatie van het museum maar opzoeken in de navigatie. Zo gezegd, zo gedaan. We moeten weer terug richting de camping en zien dat het museum nog dichtbij ligt dan de supermarkt. We hadden dus makkelijk lopend kunnen gaan.

We parkeren de auto lekker in de schaduw en lopen het museum binnen. Alles weer in het Spaans helaas, dat is wel jammer. Ook de vriendelijke dame die ons verwelkomt spreekt geen woord Engels. We vinden een soort informatieboekje en gaan maar eens op onderzoek uit. Er is aardig wat te zien maar toch eigenlijk ook weer niet. We zien hoe de zout gewonnen wordt en met welke materialen en gereedschappen dit gebeurd. Via een trappetje kunnen we ook nog naar boven. Er staat hier een verrekijker om de flamingo's in de zoutvelden te bekijken. Prachtig! We proberen nog een foto te maken maar dit blijkt niet heel makkelijk. Uiteindelijk is het toch gelukt, jippie! We zijn al snel weer uitgekeken en dat komt voornamelijk doordat niets in het Engels of een voor ons ander begrijpelijke taal staat. We lopen weer naar buiten en lopen via een pad rond een zoutveld. Hier schijn je mooie vogels te kunnen zien maar ook deze zien we niet. Een beetje een tegenvaller dus. En buiten dat hadden we Milo gewoon mee kunnen nemen en niet in de caravan achter hoeven te laten. Dit is dan weer één van de weinige plekken waar hij wel mee zou mogen. Maar goed, we hebben onze tijd goed besteedt.

We besluiten terug te rijden naar de camping en Milo op de halen. Erik heeft iets op internet gelezen van een mooie bergroute en iets verderop zou dan een waterval te zien zijn. We moeten richting Benidorm rijden en die weg weten we inmiddels wel te vinden. Op richting Benidorm dus. We rijden zo'n 60 kilometer waarna we eindelijk van de snelweg af mogen richting de bergroute. Het is inderdaad een prachtige route door de bergen. Het enige nadeel is dat de mensen voor ons blijkbaar niet gewend zijn om in de bergen te rijden. Ze staan continu op de rem, heel irritant. Maar aan de andere kant, we hebben vakantie en dus tijd genoeg. Na zo'n 20 kilometer door de bergen te hebben gereden komen we bij een heel toeristisch plekje. Man, wat is het druk hier! En alle parkeerplaatsen vol natuurlijk. Wellicht was zaterdag niet de meest ideale dag om hier naar toe te gaan... We besluiten hier niet te stoppen en dus niet te gaan kijken bij de ruïne die hier bovenop de berg staat. In plaats daarvan rijden we richting de watervallen. Want als het hier zo druk is, dan zal het daar vast minder druk zijn.

Na een klein kwartiertje rijden komen we in de buurt van de waterval en deze staat bijzonder goed aangegeven. Waarschijnlijk zal dit ook weer een enorm toeristisch plekje zijn. En ja hoor, overal nog ver voor de watervallen zijn overvolle parkeerplaatsen te zien. Erik besluit verder door te rijden. Je weet immers nooit of er dichterbij ook nog een plekje is. Maar helaas, alles staat propvol en nergens is plek. Ook voor dit is zaterdag geen goede dag om naar toe te gaan. We besluiten ook hier dus niet te gaan kijken. We zitten inmiddels al ruim anderhalf uur in de auto en zijn dat ook wel zat en daarbij moeten we nog terug ook! We rijden het bergpad weer af richting de snelweg en tanken  dan nog even. In de tussentijd kijken we of we een mooi plekje zien waar we even kunnen staan en lunchen. Maar er is helaas niets te vinden. Eenmaal op de snelweg zien we een tankstation met eetgelegenheid. Meestal kun je hier wel lekker staan en even rustig eten. We rijden de snelweg af en parkeren de auto. Het ziet er allemaal een beetje vreemd uit. Jessica pakt het brood en drinken uit de kofferbak en we eten even wat. Erik staat niet lekker en wil snel weer rijden. Uiteindelijk eten we ons broodje dus lekker onderweg in de auto terug naar de camping en dat vind ik helemaal niet erg.

Na een klein uurtje rijden komen we terug aan op de camping en zien we dat het al 16:00u geweest is. Ondanks dat we erg weinig gedaan hebben is de dag voorbij gevlogen. En wat zien we rijden op de camping als we terugkomen? Een soort foodtruck! Dat wordt vast lekker eten dan vanavond haha. Eens een dagje niet koken, dat lijkt me wel wat :-). Op de truck staat dat hij rond 18:00u open is en inmiddels zien we ook dat het een pizzatruck is. Hmmm, een pizza gaat er vanavond vast wel in. We relaxen wat op onze plek en genieten van de zon. Hier kun je wel heel makkelijk aan wennen denk ik.

Het is bijna etenstijd als we de oven van de foodtruck al ruiken. Dat ruikt goed zeg! We lopen naar beneden en bestellen twee pizza's. Met vijftien minuutjes zijn ze klaar, dat is nog best snel dus. En buiten dat het snel is, enorm vers! Erik haalt de pizza's op wanneer ze klaar zijn en brengt ze naar ons plekje. De pizza's zijn ook al gesneden wat het voor ons nog makkelijker maakt. Helemaal geen afwas dus! Na het eten lopen we nog even een heerlijk rondje met Milo en daarna terug naar de camping. Weer even een avondje kruiswoordpuzzelen en relaxen.

Groetjes uit het zonnige Spanje!