Dag 4 - Geocachen...

We slapen steeds langer, jippie!! We beginnen dus echt aan de vakantie te wennen. Net als gisteren starten we rustig op, we hebben immers vakantie. Het bedje ligt nog lekker en we merken dat het toch al wel fris is 's nachts en 's ochtends. Nog voor het ontbijt zetten we het nieuws aan, eens even kijken wat er in Nederland allemaal gebeurt. Genoeg ellende zo te zien, Blij dus dat we daar even niet zijn.

Net als elke ochtend lope​n we een lekker stukje langs de camping met Milo en op de terugweg halen we lekker vers brood. The usual, stokbroodjes, croissantjes en chocoladebroodjes. Jammie! Snel terug naar de caravan en maar even ontbijten. Want dat is tenslotte de belangrijkste maaltijd van de dag ;-). Na het ontbijt willen we wat leuks gaan doen en besluiten we wat caches te gaan zoeken. Geocachen is een soort van schatzoeken alleen ligt er geen schat verborgen maar wel een voorwerp wat je moet zien te vinden. Deze log je en eventueel laat je iets achter. Heel leuk!

We pakken de tas want we weten niet hoe ver het is en met deze hitte wil je wel het één en ander bij je hebben. In elk geval water, wat eetbaars, een drinkbak voor Milo en zoetigheid voor Erik mocht het nodig zijn. We pakken Milo en die trekt direct een sprintje naar de auto, maar nee, de auto blijft lekker staan vandaag. We kunnen alles lopend doen en dat doen we dus ook. Dat lopen is wel weer even wennen na zo'n lange rit en twee jaar achter elkaar weinig te hebben gewandeld. Pffff, dat valt nog niet mee moet ik zeggen.

We lopen via de camping en het stadje La Roque sur Céze naar de overkant van de watervallen. Hier ligt de eerste cache ergens verborgen. Het is ellendig druk dus we moeten wel oppassen dat niemand ons ziet. We lopen via de Garmin een klein paadje omhoog en komen op de plaats waar de cache verborgen is. We hoeven dit keer niet lang te zoeken, het is een 'normale' cache en dat wil zeggen dat het een normale grootte heeft en dus redelijk makkelijk te vinden is. Jessica vindt de cache dan ook erg snel. Snel loggen en op naar de volgende. We lopen via allerlei smalle paadjes in het dorpje zelf wat overigens erg oud en prachtig om te zien is. We worden steeds hoger geleidt en man wat is dat zwaar. Zo zie je maar dat we dat echt niet meer gewend zijn. We lopen opnieuw via de Garmin naar de cache en deze schijnt bij een boom te moeten liggen. Het is dit keer een micro cache dus extra klein en moeilijk te vinden. En ja, dat hebben we gemerkt. We hebben overal gezocht en in elke boom en achter elke steen gezocht maar we hebben niets kunnen vinden. Het werd steeds drukker met andere wandelaars en hebben toen besloten deze cache te laten voor wat het is. Op naar nog een volgende.

We lopen het stadje uit op een soort van breed bospad. We hoeven alleen nog maar rechtdoor te lopen maar het is wel een stevig stukje omhoog. Ook dit is weer een normale cache, hoera! En dus makkelijk te vinden, althans dat zou je denken. De Garmin zegt dat de cache links van ons zou moeten liggen maar hier is niets te vinden. Na wat gezoek en niets gevonden te hebben besluit Jessica eens aan de andere kant te gaan kijken. En ja hoor, daar ligt de cache. Heel overduidelijk achter de bosjes onder een stapel stenen. Heel makkelijk te vinden ja! Ook deze snel loggen en op pad. Jessica ziet ondertussen een prachtige libelle en probeert deze op de foto te krijgen met haar telefoon. De camera hadden we immers niet meegenomen. Helaas is de foto niet heel mooi geworden maar ach, het staat er wel op! Dan zien we in ene een hond aan komen lopen. Niets geen baasje o.i.d. te zien. Hij komt steeds dichterbij en Milo zijn haren staan al omhoog. We proberen de hond een beetje weg te jagen en Milo helpt op zijn beurt mee door te blaffen. Die is een paar keer gebeten en heeft het niet zo op vreemde loslopende honden....Groot gelijk! We lopen weer terug naar de camping via het stadje en zijn blij als we er zijn.

Tijd om te lunchen dacht ik zo! Er staat een heerlijk gebakken eitje met spek op het menu en dat gaat er na deze wandeling zeker in! Dat was weer lekker en we kunnen er weer tegenaan. We vragen Milo of hij zin heeft om nog even te zwemmen bij de watervallen en daar zegt hij geen nee tegen. Hij begint direct rondjes te draaien en te piepen, laaiend enthousiast is hij. Erik gaat nog even zwemmen en Jessica blijft lekker warm aan de kant zitten. Het water is nog niet zo warm, dat blijkt haha. De meeste dames durven en gaan het water niet in, brrrr. Wellicht een echt damesdingetje en de mannen doen natuurlijk even stoer en laten zien hoe het moet. Veel plezier heren!

Na een tijdje t​e hebben gezwommen vinden wij het mooi geweest en proberen we Milo uit het water te halen. Even tijd om te relaxen nu. Erik droogt zich af en we lopen rustig terug naar de camping. We brainstormen nog even wat over ideetjes voor de website, ja sorry, maar eigen zaakje gaat gewoon door, en noteren deze braaf. Dan is het tijd om nog wat boodschapjes te gaan halen en we doen dat dit keer bij de Intermarche. Eens kijken wat voor lekkers ze hier hebben. We halen alleen het broodnodige want vanavond eten we pizza vanuit het restaurant hier. Eens kijken hoe die smaakt... Snel weer terug naar de camping, boodschapjes opruimen en pizza bestellen! We hebben beide enorme trek want het is al 19:00u en voor ons dus laat om te eten. We kunnen er maar niet aan wennen, dat laat dineren. Binnen vijf minuten is de pizza al klaar, top! We lopen terug naar onze plaats en het water loopt ons al in de mond. De pizza's ruiken goed en zien er heerlijk uit. Bovendien smaakte ze ook nog eens heel erg lekker!

Na het diner buiken we no​g even uit en gaan we een lekker stukje met Milo lopen. We lopen om de camping heen en terug via de watervallen. Een mooi stukje. Niet te kort maar ook zeker niet te lang. We blijven nog even hangen bij de watervallen en proberen zonder natte voeten nog even naar de overkant te lopen. Dat is niet gelukt. Jessica probeerde het eerst want die dacht wel een mogelijkheid te zien, maar helaas gleed haar voet weg en had ze natte sokken. Het is uiteindelijk toch gelukt! Erik er dus ook maar achteraan... Milo boeit het verder niet want die banjert overal wel doorheen. Jessica en Milo zijn al aan de overkant en wachten nog op Erik die niet veel later volgt. Hij is aan de overkant gekomen maar helaas ook zonder droge voeten haha. Ach... het droogt toch snel.

We hebben een tijdje rondgebanjert bij de watervallen als we het tijd vinden om terug te gaan. We zijn beide wel een beetje rozig dus we kijken (hoe slecht) nog een beetje tv.... Er is immers een nieuwe aflevering van NCIS op de buis! We zetten beide deuren en alle ramen van de caravan open zodat het even lekker door kan luchten. Fijn ook als je al rozig bent. Jessica gooit het bed naar beneden en springt hierop. Erik kijkt tv vanaf de bank. Jessica is zo rozig dat ze de tweede aflevering van NCIS al niet eens heeft meegemaakt, oud wijf...

Het was weer een mooie dag. Op naar morgen! Ciao.