Wat een kou!

Joehoe daar zijn we weer en wat leuk dat jullie ons verhaal weer allemaal lezen! 

Vandaag worden we wakker met een temperatuur van -16! Gelukkig is het alleen buiten zo koud hoor. In de camper is het lekker warm en we hebben het geen momentje koud gehad. De omgeving is hier wederom prachtig en alles is bedekt onder een witte laag sneeuw. Dit is wat we wilden en zoals jullie ook al in het vorige verhaal konden lezen leeft Milo hier ook helemaal op. We zitten allemaal in ons element en als we toch Nederland zouden moeten verlaten dan wordt het hoe dan ook een mooi plekje in Scandinavië! Maar dat doen we niet hoor want Jessica kan niet zonder haar familie ;-) . De afstand is dan veel te groot.

We genieten deze ochtend weer van een prachtig uitzicht over een bevroren en besneeuwd meer. Deze wordt overigens druk gebruikt door alle mensen met een sneeuwscooter. Ideaal hier. Rond half tien gaan we vandaag op pad. En ja, het lijkt vast alsof we alleen maar rijden maar we stoppen regelmatig onderweg om te genieten van de mooie plaatjes. We vergeten het soms alleen in onze verhaaltjes te zetten... Sorry! 

We rijden nog maar verder naar het noorden want we raken hier niet verveelt van de mooie doorkijkjes en er zijn stops genoeg onderweg. Ook al zijn ze lang niet altijd open maar ook daar kun je hier rekening mee houden want dat gebeurt hier vaker. We rijden richting Arvidsjaur en dat is niet heel ver. De dagen zijn ook kort en we rijden liever niet in het donker op deze besneeuwde wegen dus we stoppen vroeg met rijden. Onderweg daalt de temperatuur naar slechts -23! Brrrrrr. Dat is best fris ook al voelt het niet extreem koud. Een muts is nog niet echt nodig alhoewel handschoenen wel lekker zijn. Het eerste punt op de 'agenda' vandaag is om boodschappen te doen met oud en nieuw op het oog. Alles zal dan of vroeg dicht of helemaal gesloten zijn en we hebben toch inmiddels echt wel weer aanvulling nodig.

Een stukje onderweg merken we dat de temperatuur enorm schommelt. Zo zien we -14 voorbij komen maar dus ook -23. Gelukkig is het in de camper lekker warm. Maar wacht... De binnenkant van de ramen bevriezen! Nee toch? De condens aan de binnenkant bevriest doordat het buiten zo koud is en de ramen dus ook koud zijn. En niet alleen de ramen. Ook José (de camper) heeft het koud blijkt. We stoppen daarom op de eerste parkeerplaats die we tegenkomen en zorgen ervoor dat de radiator niet zo koud wordt zodat José een lekkere temperatuur houdt. We zijn nog niet lang onderweg of we zien dat José het weer lekker warm heeft en de motor dus ook goed op temperatuur blijft. Ook weer opgelost. Dat is het voordeel dat je hebt als je zelf handig bent. Dan weet je waar je rekening mee dient te houden, waar je op moet letten en hoe je eventuele problemen op kunt lossen.

Rond elven zien we een supermarkt in een dorpje en we besluiten hier dan maar de boodschapjes te doen voor er van alles dicht is en wij nog een avondje van een broodje knakworst moeten genieten. Dat is een keertje lekker maar dat moet je ook niet te vaak eten. Dus hop hop, de supermarkt in en wat lekkers voor vanavond scoren. We nemen een lekker stukje vlees en wat aardappels mee. Helaas hebben ze hier geen saladebar waar je zelf je salade kunt samenstellen dus die slaan we dit keer over. Dat maken we de volgende keer wel weer goed. Voor de rest zijn we weer goed geslaagd. Helaas hebben ze hier geen oliebollen, appelflappen of appelbeignets dus we moeten de jaarwisseling zonder deze lekkernijen doen. Ook iets anders wat hier gebruikelijk is om te nuttigen kunnen we niet echt vinden helaas en we gaan weer verder op pad.

Rond half één besluiten we de camper nog een laatste keer aan de kant te zetten en lunchen we langs de weg. Een lekker gebakken eitje met bacon op een overheerlijk stukje stokbrood. Dat gaat er wel in en smaakt bekend. Het andere brood hier is toch niet zo lekker als thuis alhoewel je ook hier genoeg keus hebt. Het smaakt wat zoeter ofzo, althans dat is ons idee. En de meegenomen kaas van thuis smaakt dan toch niet zo lekker. En ja, heel slecht en echt über Nederlands.... We hebben 6 grootverpakkingen Beemster kaas mee genomen. En we proberen altijd de kaas, of zoals ze het hier noemen; ost, uit het land maar we hebben tot nu toe nog geen lekkere vervanger gevonden. Dus we hebben genoeg bij ons voor de hele trip (hoop ik). Na de overheerlijke lunch gaan we verder op pad richting de camping voor vandaag. Het is nog een uurtje rijden dus we komen nog voor zonsondergang aan wat hier al om half twee is.

Eenmaal bij de camping aangekomen checken we ons in en krijgen we een plekje toegedeeld. Vlakbij de in- en uitgang dus dat is handig maar wel wat verder van het toilet- en douchegebouw maar ja, lopen is goed voor de conditie zeggen ze. We installeren ons en dat betekend eigenlijk enkel alleen de stekker aan te sluiten en de stoelen om te draaien en we staan alweer klaar. We hebben nog eventjes voor het echt donker is dus lopen we een lekker rondje met Milo. Een klein stukje lopen verder komen we weer bij een bevroren en besneeuwd meertje aan. We lopen lekker en Milo wordt helemaal gek van al die sneeuw. Hij sprint in alle hopen sneeuw die hij ziet, graaft erin en op een gegeven moment zit hij zo diep dat we enkel zijn staartje nog zien. Leuk om hem zo te zien genieten. Dat is toch prachtig. Maar helaas... Hij heeft wat teveel gelopen of gesprongen en hij heeft weer last van z'n pootje. Hij moet eigenlijk ook goed rusten maar we willen hem ook niet alles ontzeggen. Het is tenslotte vakantie. Dus maar weer terug naar de camper en een beetje rustig aan doen. Het nadeel alleen van deze korte dagen is dat je niet heel veel doet en de verhaaltjes daarom misschien wat saai kunnen zijn. De avond is weer zoals alle andere avonden lekker eten, chillen, kletsen over wat wij anders zouden doen als we zelf een camper zouden bouwen en een beetje tv kijken voor de lampjes weer uit gaan.

Als jullie dit lezen is het oudjaarsdag en daarom wensen wij jullie nu alvast een hele fijne en gezellige jaarwisseling! 

Veel liefs van ons.