Verder op pad naar het zuiden

Het is nog erg vroeg wanneer we wakker worden. Het is nog geen vijf uur en buiten 1 graad boven nul. Lekker fris dus. Dat is ook een van de redenen waarom we veel wakker zijn geworden vannacht. De kou! Erik heeft de kachel een paar keer bijgesteld en deze staat nu aardig voor deze temperaturen. We praten wat gezellig, kijken hoe lekker Milo ligt te snurken en Erik oppert dan of we vandaag maar vroeg op pad zullen gaan. Het is nog bijna 400 kilometer tot Lyon dus erg ver zijn we gisteren niet gekomen helaas. We stellen de navigatie in op Lyon en kijken vanaf daar wel verder. Eerst maar eens deze stop zien te halen, hopelijk zonder file vandaag.

We zijn alweer een tijdje onderweg en rijden nu richting Grenoble. Binnendoor leek ons fijner. We stoppen nog even bij een soort Centre Commercial om nog even wat isolatie te scoren voor bij de deuren. Dan krijgen we daar zeker weten geen kou door naar binnen vanavond. Het is hier alweer een stukje kouder dan gisteren namelijk. Maar ook de zon schijnt hier. Bij de eerste tolpoorten die we

tegen komen is het echt ontzettend druk. Poeh! Maar gelukkig hebben wij voordat we vertrokken nog een soort tolkastje gehaald. Dan kun je door de (meestal) snellere poorten zonder met je pasje te hoeven betalen. Ideaal en een stuk sneller dan in de rij te moeten staan achter al die Fransozen die met kleingeld willen betalen...

Het is inmiddels alweer lunchtijd en weer ontzettend druk bij de tolpoorten met vakantieverkeer. Dit is zo irritant! Als we file willen rijden kunnen we net zo goed thuis blijven, dat hebben we daar ook genoeg haha. Maar gelukkig is het rond twaalven en besluiten we maar even te stoppen bij een tankstation om een lekker broodje te nuttigen. En waarom geen broodje ei met bacon als je toch alles bij je hebt om dit te maken? Dat ging er wel in, heerlijk! Na de lunch besluiten we om maar binnendoor te rijden richting Valence maar ook dit blijkt vast te staan. Gezellig. Hopelijk is het wachten en de drukte slechts voor een stoplicht ofzo.

Na een stukje te hebben gereden richting Valence zoeken we een nieuw plekje voor de overnachting. Het duurt nog even voor we stoppen vandaag maar zoeken kan geen kwaad. De plaatjes Crest en Die verschijnen op de navigatie en die kennen we! Dat is een mooie omgeving nabij de drome. We zijn hier jaren geleden al eens geweest met de Audi en het Chateautje nog en dat was superleuk. Ok, dat was in september dus ideaal om nabij water te zijn maar het is nu ook vast nog leuk. Dus we stellen de navigatie in en rijden verder. Onderweg zien we heel in de verte besneeuwde bergtoppen en de temperatuur dalen maar ook de zon schijnt toch nog flink. Nou ja, we zien wel even hoe het allemaal loopt vandaag. 

En je raad het al... Niet zoals verwacht. Het zit deze trip echt niet mee, jemig zeg. Overal dikke files nog steeds vanwege het vakantieverkeer en binnendoor rijden heeft ook totaal geen nut hebben we al gemerkt. We zijn druk op zoek naar een camperplaats met elektra en dat blijft nog niet zo makkelijk tenzij je er €4,00 per uur voor over hebt. Nou niet dus. We hebben een plaats gevonden in Sisteron maar helaas was de elektra daar ontzettend duur en buiten dat was het een openbare parkeerplaats en ontzettend druk ook door o.a. de doorgaande weg. Een kilometer of vijftig verderop zit een camping, deze is open en is van alle gemakken voorzien. Nou dan dat maar en kunnen we ook nog even heerlijk douchen vanavond of morgen. Na een ellendig lang stuk binnendoor te hebben gereden over met haarspeld gevulde bochten komen we aan en is de camping dicht!!! WAT?! Ja, dicht en ze zouden tot 30 december gewoon open moeten zijn. In Noorwegen hebben we dat wel vaker meegemaakt maar is er altijd iemand bereikbaar en kun je alsnog camperen. Nou, hier niet dus. Alles voor Jan met de korte achternaam binnendoor gereden. Zijn we weer mooi klaar mee. En dat zijn we. We rijden een stukje terug, nu echt de snelweg op want binnendoor hebben we al gezien, en stoppen bij de eerste de beste parkeerplaats die we zien. We maken een heerlijke maaltijd klaar, eten lekker en gaan daarna weer op pad. Jessica heeft een camperplaats op zo'n 30 kilometer rijden gevonden. Deze is gratis en zelfs met elektra! Ideaal dus maar volgens de reviews wel snel vol want er zijn maar vier plekjes. Ook dat is in deze periode spannend maar we wagen de gok. We kunnen gelukkig een stuk over de snelweg maar de laatste 15 kilometer moeten we toch echt weer binnendoor. En ja hoor, weer lekkere haarspeldbochten overal. Dat is overdag toch fijner dan in het donker. Zeker als je al vanaf vijf uur vanochtend op pad bent en dus echt wel even aan een lange break toe bent. Maar we hebben het gehaald en er is nog plek ook! Gelukkig maar. Het bedje ligt al opgemaakt klaar dus straks nog eventjes met Milo een rondje lopen en dan duiken we snel ons bed in!

Truste en tot morgen.