Dag 18 - Wat zullen we eens gaan doen...

Poeh, ik heb nu eigenlijk wel weer zin om naar huis te gaan zeg. Wat hebben we het toch vreselijk hier. Elke dag zo'n 30 graden, geen spatje regen en geen wolkje aan de lucht. Man, echt vreselijk! Hahahaha. Nee sorry luitjes, we vermaken ons natuurlijk nog steeds prima.

Het is alweer dinsdag en we weten nog niet echt wat we zullen doen. We checken het internet op allerlei dingetjes die we hier kunnen gaan bekijken, wandelen of wat dan ook. JErik heeft het over Cape Riog. Geen idee wat het is dus dat zoeken we even op. Het schijnt een leuk pad langs de kust te zijn en wellicht zijn er nog mooie (privé)strandjes waar we met Milo even kunnen zwemmen. De keus is snel gemaakt dus. Maar voordat we op pad gaan moeten we eerst even Milo uitlaten en ontbijten.

Na ons lekkere wandelmomentje en verrukkelijke ontbijt pakken we de tas. We willen immers altijd goed voorbereid op pad. Het is zo'n 30 kilometer rijden dus niet echt ver. Maar door alle rotondes hier en ja dat zijn er enorm veel, duurt het wel even voor we er zijn. We parkeren op een parkeerplaatsje vlakbij het strand. Mooi, lekker dichtbij! De verwachting is dat het vandaag 32 graden wordt dus heel erg veel wandelen zal er niet in zitten... We lopen het pad op en kiezen ervoor om rechts te gaan. De goede keus, dat blijkt. We hoeven niet ver te lopen of we komen al bij zo'n leuk klein strandje. Milo trekt ons meteen die kant op want die wil uiteraard het water wel even in. Erik en ik passen hiervoor en laten Milo even lekker zwemmen. Jessica schiet nog wat mooie plaatjes voor de herinnering. Na zo'n half uurtje vervolgen we het pad langs de kust. We lopen richting een stadje. Het is enorm heet en erg veel puf hebben we dus niet. Op een gegeven moment zien we wat bankjes staan onder een aantal bomen. Lekker, zo even zitten in de schaduw. We overleggen wat we verder zullen doen. Richting het stadje lopen of terug richting de auto. Het wordt optie twee.

We lopen via het 'normale' voetpad terug naar de auto en het is echt heel warm. Het zweet loopt overal. Bah. Na een klein kwartiertje zijn we al weer bij de auto en we vinden het wel zonde om alleen voor dit uurtje / anderhalf uur hier naartoe te zijn gereden maar gezien de warmte besluiten we toch terug naar de camping te gaan. We stappen in de auto en oef, die is heet. Maar even de airco aan. En deze maakt het binnen hele korte tijd zeer aangenaam. Nu kunnen we weer normaal in de stoelen zitten haha. We gaan op pad richting de camping en rijden weer over allerlei rotondes, jippie. Maar wacht. Wat is dat? Jessica ziet een bordje met daarop Laguna huppedepup (sorry, naam vergeten). Erik vraagt of we even een kijkje zullen nemen en ach waarom ook niet? We hebben immers alle tijd vandaag. We rijden het pad op richting de Lagune en parkeren de auto op een soort van parkeerplaats. Of dat het ook is weten we niet, maar de auto staat hier prima. We pakken de tas weer mee want wie weet hoe ver het lopen is. Nou, niet ver dus. We lopen richting een pad. Wat blijkt, dit stuk is ook toegankelijk voor rolstoelen. Helemaal top dus. Kunnen die ook eens van een prachtig natuurgebied genieten.

Na het pad te hebben gevonden zien we een bord staan nabij het water. Verboden voor honden, zwemmen en zo nog wat dingetjes. Je mag hier alleen met een verrekijker naar de natuur kijken. Ja, die hebben we dus niet bij ons. Jammer. We lopen daarom nog maar even een stukje door, wie weet komen we nog wat mooie doorkijkjes tegen. En ja hoor. Niet veel later is een soort pleintje met allemaal picknicktafels. Wat leuk zeg. Dit ziet er ontzettend netjes en goed onderhouden uit. Daar kunnen ze in Nederland nog wat van leren ;-). Ook staat er een uitkijktoren en natuurlijk nemen we even een kijkje. Eens zien wat voor moois er te zien is. En jawel, wat een verrassing; de Lagune. Voor de rest is er niet veel te zien. We lopen daarom alweer snel terug naar de auto. Het is eigenlijk ook te warm om zoiets te gaan doen.

Terug bij de auto rijden we weer richting de camping. Gelukkig is de auto nog lekker koel en hoeft de airco niet zo hard te werken. Moesten we niet nog boodschappen doen oppert Jessica. Oja, bijna vergeten. We rijden op de terugweg wel even langs een supermarkt en dan kan er één iemand de winkel even in om het nodige te halen. We zien een Lidl, Aldi, Supermercado en Consum maar belanden uiteindelijk bij een Iceland supermarkt. Hier hebben ze overzeese producten, merendeels uit Engeland. Erik gaat naar binnen en kijkt z'n ogen uit. Allemaal lekkere maar ook bekende dingen. Hij komt terug met Mentos (uiteraard), Skittles en gelukkig ook nog wat drinken waar ik om heb gevraagd. Maar helaas niet de worst waar hij zo naar verlangde haha. Op naar de volgende. We stoppen nu bij de Supermercado waar Erik weer even naar binnen gaat. Hij komt gelukkig alweer snel naar buiten met zijn worst. O, wat klinkt dit fout! Op naar de camping.

Gelukkig was de camping niet heel veel rijden meer en is de tijd voorbij gevlogen. Het is al bijna etenstijd! Maar Erik wil eerst even van z'n worstje genieten. Lekker hoor, maar niet zo lekker als de worst die we de vorige keer hadden. Maar goed, hij moet op want weggooien is zonde. Erik heeft inmiddels de halve worst al weggegeten als Jessica met het eten begint. We eten weer eens echt lekker. Een goed stuk vlees, gebakken aardappeltjes en een lekkere salade erbij. Hier kan ik echt van genieten. Gewoon lekker en zelfs nog een beetje gezond. De rest van de avond doen we niet heel veel. We zijn nog aan het uitpuffen en bijkomen van de hitte van vandaag. Nog even snel afwassen en dan weer de relaxmodus in. Lekker!

Groetjes van ons :-)