Dag 5 - Wat een inspanning...

Het is alweer woensdag. We moesten even kijken, ja het is het woensdag. We zijn de dagen nu al kwijt en dat is een heel goed teken! Ook slapen we steeds langer uit, heerlijk! We zitten dus echt in de vakantiemodus.

Erik stelt voor om vandaag een stukje te gaan wandelen. Het is mooi weer en nog niet te warm dus we willen wel op tijd gaan. Tegen de middag is het waarschijnlijk te warm en dat loopt echt niet lekker. Een stukje voor de camping loopt een paadje naar boven. We willen eens kijken waar die uitkomt. We ontbijten rustig en trekken daarna onze wandelschoenen aan. Op naar het paadje…

Vanaf het eerste moment loopt alles steil omhoog, dat wordt een leuke wandeling….ahum. We lopen door een bos en hebben totaal geen uitzicht. Op een gegeven moment komt er nog even een straaljager over vliegen maar zelfs die zien we niet. Het is een zware tocht omhoog, warm en ja warm. Na een aantal kilometers, voor mijn gevoel een enorm aantal kilometers, komen we bovenaan de berg. En ja, hier hebben we een redelijk mooi uitzicht. Er is nog steeds niet heel veel te zien maar volgens de Garmin ligt hier ook ergens een cache verborgen. Eens even kijken waar die ligt… Het duurt niet lang voordat we de cache hebben gevonden. Weer een normale en dus ter grote van een broodtrommel. Niet heel moeilijk dus. Even loggen en daarna even relax wat eten en drinken. Hier zijn we met zijn drietjes wel aan toe. Er is een klein plekje in de schaduw en hier zitten we even.

Na een kwartiertje vervolgen we onze route, nou ja het pad. Ditmaal gaat alles naar beneden. Ik weet zo niet wat lekkerder loopt, naar boven of naar beneden. Maar dat terzijde. We hebben net bij de cache gelezen dat het een mountainbikepad blijkt te zijn. Nou, ik moet er niet aan denken om hier te fietsen met al die keien en steile afgronden. Je zult maar een foutje maken zeg! We lopen steeds verder naar beneden en zien de weg op de Garmin verschijnen. We komen echter nog niet echt in de buurt. Op een gegeven moment moeten we zelfs kiezen of we linksaf of rechtsaf gaan. Ja, wat doe je dan? Je pakt de meest logische route en dat was rechtsaf. Gelukkig hadden we goed gegokt. Het pad waarop we lopen ligt parallel langs de weg maar we komen nog niet echt dichterbij. Heel frustrerend. Hebben we dan toch niet het juiste pad gekozen? We blijven toch maar doorlopen want we hebben eten en drinken genoeg bij ons. Gelukkig lopen we na een tijdje toch recht op de weg af, eindelijk!

We volgen het pad en zien links opeens een prachtige wijngaard. We maken wat foto’s en genieten even van het uitzicht. Prachtig hoor, dit soort velden. Ook komt een gezin ons tegemoet lopen. Ze dragen geen wandelschoenen, hebben geen tas bij zich, niks…. Hoop maar niet dat ze van plan zijn een stevige wandeling te maken want dan is water op z’n minst toch echt een must! Ben benieuwd… Eindelijk bij de weg aangekomen hebben we nog een beste wandeling te gaan. We blijven de weg volgen en moeten af en toe even goed aan de kant want ja, die Fransozen rijden als malloten en we willen toch wel heel graag heel thuiskomen. Na ongeveer een half uurtje lopen komen we eindelijk bij de camping aan. Hehe… dat heeft even geduurd zeg. We zijn alle drie blij dat we er zijn. Nu even chillen en relaxen.

Het relaxen is van korte duur want het is zo warm. We besluiten nog even een duik te nemen bij de watervallen en vragen Milo of hij mee wil. Stomme vraag. Natuurlijk wil hij mee! Hij is gek op zwemmen. We trekken onze zwemkleding aan, ja beide dit keer en lopen naar het water. Jessica moet er als eerst in van Erik want die is de hele week nog niet geweest. Het duurt even voor ze echt het water induikt en dat is koud!!! Allemachtig wat koud, brrrrr. Erik volgt (gelukkig) niet veel later en we zwemmen wat rondjes met Milo. Heel gezellig en heel lekker zo even afkoelen. Na het zwemmen laten we ons nog even drogen door de zon. Wat we alleen beide zijn vergeten is dat we terug weer door het water moeten! We zijn namelijk op een soort eilandje gaan zitten. Oopsie.  Na alle drukte en inspanning moeten we helaas nog boodschappen doen. Ook dat waren we vergeten. We kleden ons snel om en rijden richting de supermarkt. Even wat lekkers halen voor vanavond. We halen wat kip en aardappeltjes. Sla hebben we nog liggen. Hiermee moeten we vast iets lekkers klaar kunnen maken. Erik bakt de kippetjes buiten op de BBQ en Jessica de aardappeltjes binnen. Dan is het lekker gelijk klaar. Ook de sla is zo klaar. Lekkere bladsla, komkommertje, tomaatje en wat feta. Lekker simpel en smaakt goed! Wanneer we aan tafel kunnen en als eerste de kip proberen is dat helaas een enorme tegenvaller. Bah, wat vies. Deze halen we dus niet meer! Bah bah bah. Snel onze mond spoelen met wat water. Nu snel nog even afwassen en dan lekker tijd om te chillen.

Fijne avond luitjes!