Dag 2 - Op naar het Zuiden

Het is vandaag zondag en we worden rond 06:00u wakker, fijn zo'n biologische klok! We blijven nog eventjes lekker warm onder de dekens liggen want het is best fris in de caravan, net gek ook want het heeft veel geregend en is maar 13 graden hier. Nog even met Milo dollen op bed en dan er toch maar uit. We willen vandaag wel wat meer kilometers maken dan gisteren namelijk. We laten Milo even uit en lopen dan snel weer terug naar de caravan. Jessica smeert nog wat bolletjes voor onderweg zodat we minder hoeven te stoppen. Snel alles vastzetten en de caravan aankoppelen. Rond zevenen rijden we weg vanaf de camping naar onze volgende bestemming. Waar? Dat weten we nog steeds niet. We hebben de navigatie op Marseille staan en zien wel waar we belanden. Dat is het mooie van op vakantie gaan in het naseizoen en met je eigen hutje. Je hoeft niets te boeken en het komt zelden voor dat een camping geen plaatsje heeft.

We rijden nu al een tijdje en zien een aantal vreemde dingen in de lucht hangen. Zijn het luchtballonnen o.i.d.? We kunnen het nog niet duidelijk zien. Een aantal kilometer verderop zien we inderdaad dat het luchtballonnen zijn. En nee, het zijn er niet een paar maar wel een stuk of vijftien! Prachtig gezicht al die luchtballonnen, en ook zo laag! Door deze afleiding heeft Jessica (weer) trek gekregen in iets lekkers. Ja, het is vakantie en dan mag het. Nu zeker! Om kwart voor acht heeft ze trek in chips (nee, ze is braaf geweest) en een kwartiertje later waren het wentelteefjes. Vrouwen...

We eten wat bolletjes in de auto tijdens het rijden. We hebben echt nog geen zin om te stoppen en hebben besloten dat ook pas te doen wanneer er iemand naar het toilet moet of wanneer we moeten tanken. In de tussentijd zijn we al wat campings aan het zoeken. Die lange ongeplande dag van gisteren heeft ons geen goed gedaan. We vinden twee campings. De één is nog zo'n 720km rijden en de ander 560km. Jessica weet het al wel... maar wellicht komen we toch verder dan gehoopt. We kijken vanmiddag ter hoogte van Lyon nog wel even hoeveel zin we hebben om te rijden. Op dat punt moeten we namelijk beslissen welke camping het gaat worden.

Deze vakantie rijden we trouwens niet met onze TomTom. Hier hebben we al een paar keer problemen mee gehad, zeker in Noorwegen. Dus hebben we een app gedownload en op de oude telefoon van Jessica gezet. Dit is een grote smartphone dus een mooi formaat navigatie. En, we moeten zeggen dat dit appje zeer goed bevalt! Alle campings en andere belangrijke punten staan erin en ook de route wordt goed en duidelijk aangegeven. Zelfs de rijbaanbegeleiding ontbreekt niet! Helemaal top dus.

Rond half elf zien we eindelijk de temperatuur een beetje oplopen. Ook de zon komt steeds vaker door. Lekker hoor. Hier kwamen we voor. Het is een welkome afwisseling na al die regen van gisteren en dus zeer welkom! We stoppen nog een aantal keer onderweg om onze benen te strekken en natuurlijk ook die van Milo. Het weer zien we met de kilometers steeds meer verbeteren en we hebben geen regen meer gezien. Rond een uur of vijf, en een hele hoop kilometers verder, komen we bij camping 'Les Cascades' in La Roque Sur Céze aan. Hier hebben we eerder ook al eens gestaan en is een fijne camping met een prachtig natuurgebied. Vanaf de camping kun je namelijk naar een watervalletje lopen en hier kun je ook heerlijk zwemmen. Lekker voor ons maar nog veel leuker voor Milo. Die krijg je hier het water haast niet uit! We mogen van de receptie zelf een rondje over de camping lopen en een plaatsje naar wens zoeken. We twijfelen tussen twee plekjes maar als we teruglopen is die twijfel al snel weggenomen! Er zit naast nummertje zeven namelijk iemand die accordeon speelt! En NO WAY dat wij daar naast gaan zitten! We zijn blij dat we eindelijk van onze burengeluidjes af zijn dus willen dat nu echt niet hebben. Het wordt dus nummer 17. Een prachtige grote stek waar we alles prima en ruim kwijt kunnen. En daarbij is het vlakbij de waterval, heerlijk dus.

We manoeuvreren de caravan in de gewenste hoek, zetten hem waterpas en draaien de pootjes uit. Snel de tafel en stoelen naar buiten en genieten van het mooie weer. Het is hier nu zo´n 25 graden dus een prima temperatuurtje. Nadat alles staat besluiten we Milo te trakteren op iets leuks, we gaan nog even snel voor het eten naar de watervallen. En ja hoor, hij herkent het meteen. Hij rent als een malle direct naar het water en trekt haast Erik onderuit. We lopen via de rotsen omhoog en verder het begin van de waterval en Milo begint steeds meer te trekken. Hij vindt dit prachtig! We laten hem nu nog niet zwemmen want dan is straks de hele caravan nat maar pootjebaden is ok. Via een lekker stijl paadje lopen we terug naar de camping en besluiten we dat het tijd is om te gaan eten. Weer wat simpels want we hebben nog geen boodschappen gedaan. Het wordt een lekker broodje curryworst!

Wij gaan nog even heerlijk genieten van het prachtige weer al hier en sturen jullie de groetjes! Au Revoir.