Een langere rit dan gepland...

We genieten deze ochtend van het prachtige ochtendgloren. Net als alle andere ochtenden overigens. We ontbijten lekker en we starten rustig aan op. Al voor tienen zitten we wel alweer in de auto om verder te reizen naar het noorden. We hebben de tomtom ingesteld op de poolcirkel en zien wel hoe ver we komen. We zijn niet van plan om de hele dag te rijden namelijk.

We zijn een half uurtje onderweg als we een bord zien met 'meteorit center'. Dat klinkt interessant dus we volgen de bordjes en komen in een klein dorpje uit. Een paar kilometer rijden zien we dit centrum maar helaas is het gesloten. Jammer, we hadden wel even willen kijken wat dat was. Maar zoals tijdens onze vorige Scandinavië trip wel duidelijk werd is er na oktober best veel gesloten omdat er minder toerisme is waarschijnlijk. Dus we gaan verder op pad.

Rond lunchtijd besluiten we even de tank vol te gooien en een broodje te halen. Een broodje worst. Lekker hoor! Maar niet zo als die van de HEMA natuurlijk ;-) . Eenmaal terug bij de camper stellen we de tomtom in op een camping hier niet ver vandaan. Gezien de hoofdweg al wat slechter wordt willen we liever niet te lang in het donker rijden en de zon gaat hier rond tweeën al onder... Dus het wordt een camping in Dorotea. Deze blijkt Nederlandse eigenaren te hebben dus we zijn benieuwd.

Na een uurtje te hebben gereden komen we bij de camping aan waar het er nogal donker uit ziet en ja hoor... Gesloten! Jessica heeft niet goed gekeken en het blijkt dat ze slechts open zijn tot ergens in oktober. Jammer maar helaas. Moeten we toch nog een stukje verder. Maar gelukkig zit er nog een camping hier een half uurtje vandaan en ook deze ligt vlak aan de E45. Ideaal dus. We zien de borden van de tweede camping al en langs de (snel)weg staat aangegeven dat ze het hele jaar open zijn. Perfect! Maar ook hier aangekomen ziet het er donker uit en hangt er een bordje aan de deur met de melding dat ze dit seizoen gesloten zijn. Uiteraard... Dat is dus echt Scandinavië. Je weet nooit of ze echt geopend zijn tot je er bent. Op naar de volgende die open zou moeten zijn. Ook dit is gelukkig op de route en vlak naast de E45. En ja hoor, deze is open!

Bij deze camping moet je even bellen en dan komt er iemand naar je toe. Ook dit gebeurt ontzettend veel in deze landen. Super makkelijk want je kunt dan altijd aanrijden. Ook hier staan we weer op een prachtige plek in een hele mooie omgeving. We lopen zoals gewoonlijk een rondje met Milo en genieten van al het moois wat we zien. We doen de rest van de avond lekker rustig aan en gezien we hier wifi hebben kunnen we weer een avondje tv kijken wat, als het zo vroeg donker is en koud buiten, wel ontzettend fijn is.

Met Milo gaat het gelukkig ook een heel stuk beter. Hij heeft nog pijnstillers voor de komende vier dagen en deze helpen enorm. En het is zo fantastisch om te zien hoe leuk hij de sneeuw vind. Die gek springt overal op en zakt vervolgens weg tot je enkel zijn koppie nog ziet haha. Hij leeft helemaal op hier in de sneeuw en kou en houdt hiervan net als zijn baasjes. Uiteraard hebben we ook voor Milo een warme jas en schoentjes voor als het echt nodig is. Met deze temperaturen is dat geen overbodige luxe. Het is dus niet voor de leuk maar echt enkel functioneel.

Bedankt weer voor het lezen en tot morgen!