Dag 11 - Een stukje verder...

Wauw, dinsdag alweer! We hebben vandaag een reisdag op de planning staan. Waarom zul je misschien denken? Nou, omdat we hier alles wel zo'n beetje gezien hebben en zin hebben in een nieuwe stek. Dat is het mooie van het reizen met een caravan of camper. Je komt aan, zet je boeltje neer en wanneer je het zat bent pak je in en reis je verder. Ideaal!

We zijn aardig vroeg op, ontbijten nog even en laten dan rustig Milo uit. Tijdens het ontbijt pakket we al het één en ander in want des te eerder we op pad zijn, des te eerder we ook bij de volgende camping zijn. We zetten de navigatie op Altea, een plaatsje net boven Benidorm. Misschien eindigen we wel in Benidorm, gezellig tussen de Benidorm Basterds hahaha. Maar goed, ik dwaal af. We pakken de spulletjes in en zijn zover om de caravan van het plekje te duwen. Dat wordt nog wat.... voordat we de caravan aan de auto kunnen pikken moeten we deze eerst nog omdraaien. We zijn nog maar net bezig of alle buurtjes schieten te hulp. Met deze hulp hebben we de caravan van ons plekje af kunnen halen en direct aan de auto kunnen koppelen. Geweldig, Bedankt buurtjes! We nemen nog even afscheid en gaan op pad. Verder naar het zuiden.

Altea is niet zo ver, zo;n 200km rijden en daar zijn we dus zo. Jessica kijkt tijdens het rijden in de campingboeken en komt er niet echt uit. Geen enkele camping geeft haar het goede gevoel. We besluiten de boeken even weg te laten en deze erbij te pakken wanneer we moeten tanken. Dan kunnen we beide rustig even kijken en wat leuks uitzoeken. Na zo'n 150km is het tijd om te tanken. Erik stopt en gooit de tank vol.en we parkeren op de parkeerplaats achter het tankstation. We kiezen een camping uit en zetten deze in de navigatie. De camping is gelukkig niet ver meer. Nog zo'n 80km. Als dit wat is zijn we er lekker op tijd bij.

We komen aan bij de camping en besluiten eerst even een kijkje te nemen voor we besluiten hier te gaan staan. We nemen Milo mee en geven aan bij de receptie dat we een rondje over de camping willen lopen. Er zitten wat Nederlanders, sanitair is niet echt geweldig en er is alleen maar schaduw, nergens zon. Hmm... willen we hier zitten? Nee niet echt. Onderweg zijn we ook niet echt veel tegen gekomen qua wandelroutes, winkels etc. dus dat is ook al niet zo fijn. We besluiten daarom verder te rijden en op zoek te gaan naar een andere camping. We rijden het smalle paadje terug naar het stadje waar we eerder doorheen zijn gereden en zetten de auto hier even stil. Snel eens kijken in de campingboeken wat hier nog meer in de buurt zit. Een camping aan de kust bij Santo Palo, net voorbij Alicante. We stellen de navigatie in op deze camping en gaan eens kijken of dit iets is.

Na nog zo'n 150km rijden komen we aan bij camping nummer twee. Hopen dat deze beter is dan de vorige. En zo niet, dan blijven we in elk geval toch één nachtje staan want echt veel zin om verder te rijden hebben we nu (16:00u) niet meer. Erik loopt naar de receptie en vraagt of er nog plek is. Genoeg! We mogen een rondje lopen en een plaatsje uitkiezen. We lopen direct omhoog, hier schijn je namelijk een prachtig uitzicht te hebben op de stad en de zee verderop. We hebben een mooie plek gevonden en lopen terug naar de receptie om  door te geven dat we hier willen staan. Erik heeft het nummer door maar krijgt helaas te horen dat deze plek over twee dagen gereserveerd is. Hmmm, is dat even jammer! Maar de vriendelijke man geeft aan dat aan de andere kant van de camping, ook boven, nog een hele mooie plek is. We pakken de auto en caravan en rijden hier naar toe. We kijken eerst even of we het echt iets vinden en besluiten hier inderdaad te gaan staan. Prima plekje lijkt ons. Wel volledig in de zon maar er waait een heerlijk fris briesje.

Erik pakt de auto en caravan en zet deze op onze nieuwe stek. Het is een enorm ruime plaats met twee waterkranen. Helemaal prima zeg ik. Gezien we hier vol in de zon staan is het wel nodig om de voortent op te zetten. Hier zien we wel een beetje tegenop. Dit moeten we natuurlijk op het midden van de dag doen wanneer het het warmst is. Nou ja, hebben we dat ook weer gehad. We pakken de tent en zetten deze op. Binnen 20 minuutjes staat hij al. Alles is inmiddels ook al klaar gezet dus het is nu even tijd voor een biertje, of niet dan Erik? Dat gaat er natuurlijk wel in! We relaxen wat en wanneer de caravan een beetje is afgekoeld gaan we naar de supermarkt. Er zit er hier eentje 200 meter bij de camping vandaan. Ook lekker. Kunnen we dus lopend naar toe.

We halen wat eten voor vanavond en vers brood voor morgen en lopen dan weer terug naar de caravan. Alles open, lekker doorluchten en nog even lekker chillen voor we aan het eten beginnen. De tijd vliegt voorbij en voor we het doorhebben is het etenstijd. Erik bakt de kipspiesjes op de BBQ en Jessica maakt de aardappeltjes binnen, teamwork noemen we dat. Een lekker fris komkommertje voor erbij en we hebben weer een volledige maaltijd. Het is weer eens heerlijk en dus zo op. Nu nog even een toetje en dan Milo maar even uitlaten. We lopen met Milo naar beneden de camping af. Welke kant zullen we eens op? Veel gras is er hier niet dus we steken de weg over en lopen daar op een soort fietspad. Op een gegeven moment kunnen we een paadje in naar links en Jessica doet dit natuurlijk. In de verte zien we water op het pad liggen maar ach, we kunnen er vast langs... Mooi niet dus! Snel weer terug naar het pad. We lopen nog maar net terug wanneer Jessica door iets wordt gestoken in haar kuit en een pijn dat dit doet! Er is verder niet veel te zien dus lopen we gewoon door. Nog een stukje verder. We zien daar een skatepark waar wat jongeren aan het skaten zijn. Hoe tof is dat?! Milo doet hier zijn ding en we kunnen dus weer terug naar de camping.

Tijdens de terugweg naar de camping begint er en rood vlekje te ontstaan op de kuit van Jessica, Dat was dus een mug en hier krijgen we waarschijnlijk weer veel last van. Maar ja, daar kunnen we nu niets meer aan doen.Terug bij de caravan smeren we het plekje in met anti allergie crème in de hoop dat het een klein plekje blijft. Of dat zo is zien we morgen pas. Afwachten dus. Au, hoor ik Erik roepen. Die is ook geprikt. En nog een keer. En niet veel later nog eens. Haha. Weet hij ook eens hoe dat is, een menselijke speldenkussen te zijn :-). Nee hoor, dat gun ik hem ook weer niet. Ik smeer alle plekjes in met de anti allergie crème en hoop voor hem dat het daarmee klaar is. Nu dat alle muggen het op ons gemunt hebben sluiten we onszelf op in de caravan en wachten we tot het morgen is haha.

Tot morgen.