Mazzelpikken...

Afgelopen maandag was het eindelijk zo ver, we konden de camper ophalen! En gelukkig al vroeg ook dus genoeg tijd om 's middags de camper te verkennen en goed in te pakken. Het is immers een compacte camper en voor Finland hebben we wel aardig wat warme kleding mee. Rond tienen zijn we bij de locatie om de camper op te halen. We krijgen wat uitleg over hoe alles werkt, hoe we het bed het best in elkaar kunnen puzzelen en kunnen al snel weer op pad richting huis. Erik rijdt met de camper nog even langs Frank van Stoer Cars om toch nog even na te kijken en Jessica rijdt direct door naar huis met de auto. Helaas zaten de beloofde sneeuwkettingen er niet bij want die had de verhuurder niet in deze maat. Die bestellen we nog even snel via Frank zodat we echt goed op pad kunnen. De winterbandjes zaten er, in tegenstelling tot afgelopen jaar, gelukkig al wel om. Dus dat scheelde een hoop gestress. Wanneer Erik bij Frank van Stoer Cars aan komt wordt de camper nog even na gekeken. Er zijn niet echt gekke dingen zichtbaar behalve een natte plek onder de motorkap. De verhuurder had wat olie gemorst wat dit eventueel zou kunnen verklaren. Dus hop, terug in de camper naar huis. Na werktijd komt Frank de bestelde sneeuwkettingen nog even brengen en we zijn dan helemaal klaar voor vertrek op de laatste dingetjes inpakken na... Deze mazzelpikken, zoals de buurman ons noemt, zijn klaar voor vertrek!

De volgende morgen, dinsdagochtend, zijn we natuurlijk alweer vroeg wakker. Jessica haalt nog even snel wat nodige boodschappen voor onderweg, pakken de laatste spullen in en zorgen dat we klaar staan voor vertrek. Erik moet nog even langs de kapper want 4 weken zonder is natuurlijk wel erg lang en dat kan natuurlijk niet. Rond half twaalf rijden we dan eindelijk vanaf huis richting het noorden. We hebben beide het idee dat we wat vergeten zijn maar uiteraard geen flauw idee wat dat zou kunnen zijn. Een paar minuten later springt het binnen, Jessica is de pincode van haar telefoon vergeten en die is niet zo makkelijk te onthouden. Maar ach, gewoon zorgen dat de telefoon niet uit gaat, dan heb je die ook niet nodig en anders hebben we pech. Erik bedenkt iets later dat hij zijn pet is vergeten, maar ach, ook dat is geen ramp. Die scoren we later wel ergens onderweg of niet want met die kou heb je toch liever een muts dan een pet op en wanneer je net bij de kapper bent geweest is een petje ook zonde van je nieuwe kapsel, toch Erik?! Niet veel later vraagt Jessica of Erik de hondenriem en tuig van Milo wel mee heeft genomen?? Oh nee!! Dat zijn we ook vergeten. wat een pech! Deze hebben we wel echt nodig. We rijden op dat moment ter hoogte van Badhoevedorp en moeten dus weer terug richting huis. Balen maar er zijn ergere dingen dus bij de eerste mogelijkheid draaien we om en rijden we weer richting huis. Snel alle vergeten spulletjes gepakt en weer terug richting het noorden. Nu zonder vergeten dingen hopelijk.

Rond half twee rijden we Gelderland binnen en ik moet zeggen dat het een stuk lekkerder rijdt dan met een caravan. Je rijdt wat sneller, haalt nog makkelijker in en je hebt gewoon niks achter de auto bungelen wat wel erg fijn is. En het grote voordeel van deze betreffende camper is dat we een zitje hebben welke heel fijn is wanneer je onderweg stopt om iets te eten of iets dergelijks. We zijn ook ontzettend blij met de bluetooth speaker die we nog voor de vakantie hebben gescoord! Wat een geluid en natuurlijk stukken beter dan een blikkerige standaard autoradio waarvan de zenders in het buitenland toch niet helemaal onze stijl zijn. En daarbij versta je er vaak helemaal niks van. Het is erg winderig onderweg, zowel buiten als binnenin de camper, he Milo?! Jemig wat kan die stinken zeg... We rijden lekker rustig richting het noorden, kletsen gezellig over van alles en nog wat en zitten lekker in de flow. Het enige minpuntje is dat Jessica wat last van haar hoofd krijgt maar dat zal de drukte van de afgelopen tijd wel zijn. Na een nachtje slapen is dat vast weg. Maar helaas, dat bleek niet en ook Erik begon last van zijn hoofd te krijgen. Dat is niet zo fijn. Heel gek ook wel eigenlijk. We rijden door en besluiten even een plaspauze ergens verder in Duitsland te houden. We zoeken een mooi plekje en zetten de camper neer. Maar he, wat ziet Erik? Rook? Hoe dan?! Erik doet de motorkap open, kijkt even en ziet dat er steeds wolkpluimpjes bij de carter vandaan komen. Oh nee, wat nu weer? Hebben we nu weer pech met deze camper, nee toch?! Hier zitten we echt niet op te wachten. Erik maakt een filmpje en stuurt deze naar Frank, die geeft aan wat het eventueel zou kunnen zijn en dat dit niet zonder reparatie te verhelpen is. Het verklaart in elk geval wel de hoofdpijn van zowel Jessica als Erik. Erik belt daarna met de verhuurder en die geeft aan dat de camper niet gerepareerd kan worden. We hebben daardoor niet zoveel opties. Op de gok doorrijden, met open ramen, richting het noorden waar het ontzettend koud is? Nee, geen optie! Camper omruilen voor een ander en dus weer kilometers terugrijden? Eigenlijk ook geen optie. Dus wat nu? Boos en teleurgesteld als we zijn besluiten we diezelfde avond meteen nog terug te rijden naar huis met wat aanpassingen om het zo goed mogelijk houdbaar te houden voor iedereen. Maar eerst even snel wat eten. Na het eten rijden we meteen rechtsomkeer naar huis. Het is vanaf dat punt ruim 400 kilometer en rond zessen maar we gaan er voor. Rond elf uur komen we dan eindelijk thuis weer aan. We halen de spullen uit de koelkast en alle andere belangrijke spulletjes natuurlijk ook en duiken ons bedje in. Dit was niet het avontuur wat we gepland hadden...