Lazy day...

Het wordt vast een luie dag vandaag... Rond een uur of negen worden we pas wakker. Ja, altijd aan het einde van de vakantie begin je aan een nieuw ritme te wennen, heel fijn. We hebben alle drie wat moeite met opstaan en doen dus lekker rustig aan vandaag. Het enige wat moet gebeuren zijn de boodschappen en voor de rest staat er nog niets gepland.

Erik en ik hebben het er vanochtend over dat we toch te vroeg in de buurt van Oslo zijn gebleven. We hadden liever nog een paar dagen aan de westkust gestaan maar gezien je hier gewoonweg niet weet hoe lang je ergens over rijdt hebben we daar niet voor gekozen. Achteraf gezien had dat makkelijk gekunt maar ja... Er blijkt weinig open te zijn in oktober. Veel attracties en monumenten zijn tot en met september open dus veel te beleven valt er hier niet. Dat wil uiteraard niet zeggen dat we het niet naar ons zin hebben. Integendeel. We vermaken ons prima alleen hadden we liever nog wat andere mooie dingen bezocht. We zijn nu in ieder geval de sneeuw voor en op tijd bij de boot. Dat is ook heel fijn.

Ik ben al op het punt aangekomen dat ik eigenlijk ook wel weer zin heb om naar huis te gaan. Lekker in je vertrouwde omgeving en al je eigen spulletjes om je heen en natuurlijk niet te vergeten mijn eigen bedje. Deze slaapt toch het lekkerst. Erik heeft er minder last van, die vermaakt zich hier ook prima.

Tijdens de ochtendwandeling met Milo vindt Erik nog een cache in de buurt van onze route. We besluiten deze maar even te doen. Ergens vlak achter de camping zou deze cache moeten zitten. We lopen de juiste richting op via een paadje dat iets omhoog loopt. Boven aangekomen gooi ik mijn handen in de lucht en roep ik 'I am king of the world' en hoor ik gelach achter mij. Er bleek al een tijdje een dame achter ons te lopen en die kon hier vreselijk om lachen haha. Wij uiteraard ook. Vlakbij de cache gaat Erik alleen op zoek en blijf ik nog even met Milo buiten de bosjes. Milo wordt namelijk zo enthousiast als je aan het zoeken bent, dat hij je haast onderuit trekt. Dat is met deze zeiknatte ondergrond geen goed plan vandaag. Erik heeft de cache al snel gevonden en logt deze in de navigatie. Nu weer terug naar de camping. We lopen eens de andere kant op en moeten bij elk straatje even kijken of dat het pad naar de camping is. Na een stuk of drie straatjes hebben we de juiste te pakken. Aan het einde van dit straatje staat een soort houten kerkje. Fotomomentje! Niet heel bijzonder ofzo maar toch. Al snel zijn we bij de camping uitgekomen en is het alweer tijd voor de lunch.

Na de.lunch checken we of onze schoenen al droog zijn. Nou, mooi niet dus! Dus twee kacheltjes voor de schoenen gezet en hopen dat ze nu snel drogen. Want...sportschoentjes in de regen over gras etc. Niet zo handig; Rond een uur of vier beginnen we een beetje tot leven te komen en gaan we maar even naar de supermarkt. Even wat brood halen en weer terug. Hier moet (mag) je zelf je brood snijden, Dit blijkt moeilijker dan gedacht, of niet Erik? ;-)
Zodra we wegrijden bij de supermarkt oppert Erik dat hij toch de auto even snel wil schoonspoelen bij de wasboxen die we eerder deze week hadden gezien...dus toch! We rijden richting de wasboxen en Erik wordt al helemaal blij bij de gedachte dat de auto iets schoner is straks. Hij spuit de auto even af en we zien de originele kleur weer. Wel zo fris met inpakken morgen.

's Avonds doen we niet veel. We kijken wat tv want het regent hier nog steeds. Rotweer. We ruimen alvast wat spulletjes op voor morgen want dan rijden we richting Oslo om de boot te pakken. Ik ben heel benieuwd hoe erg deze zal wiebelen...

Bedankt voor het lezen!