Hallo 2019!

Hallo 2019, wat begin je fijn! Heerlijk tijdens onze vakantie in Scandinavië. Een perfecte start van het nieuwe jaar.

Zoals jullie weten zijn we twee nachten op de camping in Arvidsjaur gebleven en dat was prima. Maar tijd voor wat anders dus we gaan weer op pad en we veranderen dit keer iets van richting. We gaan namelijk noord-west ipv noord. Het rijdt prima en de wegen hier in Zweden zijn ok. Niet schoon maar er wordt hier gestrooid met zand en grind en dat rijdt een stuk fijner dan die blubberzooi in Nederland wanneer het sneeuwt. We hebben dan ook echt gewoon goed grip.

Rond enen rijden we Noorwegen binnen, daar zijn we dan weer en we verwachten dat de wegen hier een stuk beter zijn maar niets is minder waar... Het is hier gladder dan in Zweden! En dat hadden we echt niet verwacht. Maar ok, het rijdt nog steeds prima en glijden gelukkig niet alle kanten op. Het rijden is alleen een stuk intensiever en dus ook vermoeiender. Het waait overigens ook nog eens ontzettend hard en dat maakt het rijden nog net iets lastiger. Niet ideaal dus maar we rijden gewoon rustig aan verder naar de volgende plek van bestemming. We genieten in de tussentijd van de mooie omgeving. Alles is wit, soms wel een beetje te wit en zie je niet anders maar op een gegeven moment ziet Jessica rendieren!! Dus we draaien de camper wanneer het kan en rijden terug naar de parkeerplaats die er toevallig tegenover zit. En we waren niet de enige die ze gezien hebben want er stopt nog een auto om ook foto's te maken. Echt heel tof dit. 

Rond een uur of twee komen we bij de poolcirkel. We willen hier heel graag een foto maken van Milo op het soort van monument maar we kunnen het terrein niet op vanwege de enorme bergen sneeuw. Er valt niet doorheen te lopen ook dus we hebben helaas enkel wat foto's kunnen maken van de borden als bewijs. Heel jammer en heel eerlijk ook onverwacht. We dachten juist dat deze plek wel bezocht zou kunnen worden omdat het toch altijd wel een punt is wat veel mensen willen bezoeken. Het is tevens een camperplaats en dus des te meer reden om het terrein of in elk geval een gedeelte ervan schoon te houden. Maar nee,.we hebben pech en rijden snel door. Buiten staan is ook geen pretje vanwege de sneeuw en enorme wind hier. Het is een wonder dat we nog konden blijven staan op die gladde weg met die harde wind. 

Op naar de volgende plek waar we wellicht kunnen staan. We wilden bij Mo I Rana of net iets daarvoor te kunnen overnachten. Er zal in dit grotere stadje vast wel iets zijn maar toch ook niet. We kijken nog even in de camper contact app en zien dat er over zo'n 40km een camping open zou moeten zijn. Dus die stellen we in op de tomtom en we rijden weer een stukje. Het gaat niet heel snel want het is inmiddels donker en de wegen zijn wat glad dus we doen voorzichtig aan. We willen immers nog wel heel thuis komen. Na een tijdje rijden komen we bij de camping aan. Er brand licht dus dat is in elk geval goed nieuws. We moeten een bruggetje over en vervolgens over een smal paadje naar beneden waar onderaan het pad een auto geparkeerd staat. Niet zo slim op deze ijsweg maar daar hebben de lokale mensen blijkbaar niet zoveel moeite mee. We rijden hier omheen en zetten de auto stil maar jemig wat een ijszooi hier. Willen we niet echt staan en indien ja, komen we hier dan ooit nog weg? Waarschijnlijk niet! Dus hup, terug naar de weg en dat gaat ook dit keer verbazingwekkend goed. José heeft de goede schoenen aangetrokken voor deze trip. Dat geeft veel vertrouwen.

We rijden nog maar een stukje verder richting Trondheim en stoppen onderweg regelmatig om de ruitenwissers en verlichting van ijs te ontdoen. Dat is wel veilig voor zowel ons als de mede weggebruikers. We besluiten dan maar om een fijne camperplaats op te zoeken. Die schijnen hier genoeg te zitten alleen in het donker zijn ze niet zo goed zichtbaar en zien we het soms gewoon te laat. De camper dan even snel draaien zit er ook niet altijd in. Maar we vinden er wel eentje! En dat gebeurt ook niet veel later. Er staat al een andere camper en nog een vrachtwagen. Lijkt ons een prima plek en dus zetten wij de camper hier ook. We eten een lekker (dik verdiend) kopje soep met een stuk brood, laten Milo uit en duiken vroeg ons bedje in. Dan kunnen we morgen ook weer vroeg op pad.