Lillehammer...

We worden wakker met ons hoofd in de wolken, letterlijk! Wat een uitzicht zo over de 'vallei'. Ook realiseren we ons dat de tweede vakantieweek alweer voorbij is. Hoe snel dit ook klinkt, het voelt alsof we al vier weken onderweg zijn. Wellicht komt dat ook omdat we inmiddels al bijna 6000 kilometer hebben gereden. Er zijn nog zoveel mooie dingen die we willen zien maar die liggen niet op rij-afstand helaas. We moeten nu keuzes maken. Op internet zie ik dat er hier vlakbij een waterval is. Dit lijkt me een leuk plan voor vandaag. Hebben we ook weer een fotomomentje, wel zo leuk voor in het boek. Ook zie ik dat er ergens een enorm oude houten kerk te bezichtigen is, uiteraard is dit zo'n 230 kilometer rijden en daar hebben we vandaag echt geen zin in.

Helaas is de weersvoorspelling deze week niet zo mooi. Veel mist, regen en er wordt ook sneeuw verwacht. Ach, we zien wel. Als we tussen de buien door wat moois kunnen bekijken is dat voor ons ook al goed. Nu eerst even lekker douchen. He jakkes, wat een rotdouches zeg!! Het water gaat van koud naar heet, vervolgens naar warm en wordt dan weer koud en buiten dat moet je om de paar seconden het knopje indrukken voor water. Irritant!! Gelukkig zit dat er op, nu kunnen we mooi op pad. De watervallen zijn maar 7 kilometer rijden, dus daar zijn we binnen een paar minuutjes. Al snel vinden we een parkeerplaats dichtbij en dat is maar goed ook. Als we die hele heuvel hadden moeten lopen had ik geen puf meer voor de rest hoor. Milo uiteraard wel, die barst van de energie, zeker als er water in de buurt is. Als we de auto uitstappen horen we het gedender van de waterval al. We zijn heel benieuwd wat we onderweg gaan zien....

We lopen via een met bladeren bedekt paadje van stenen. Af en toe zitten er enorm glibberige stukken tussen dus we moeten oppassen dat we niet uitglijden. Inmiddels heb ik hier al heel wat ervaring mee want ja, ik wil altijd te snel en ik kan je vertellen dat het niet altijd even fijn aan voelt. Ook de dagen er na niet haha. We lopen voorzichtig langs het pad naar beneden en stoppen regelmatig om te kijken wat er te zien valt. Milo vindt het allemaal reuze interessant en die springt af en toe gewoon in het ijskoude water, malle hond. We maken af en toe wat leuke foto's uiteraard en inmiddels hebben we genoeg om de muur thuis te behangen denk ik. Eenmaal beneden aangekomen valt de waterval eigenlijk wel een beetje tegen. We hadden er meer van verwacht zo aan de plaatjes op internet te zien. Misschien zijn we dan toch niet bij de juiste gaan kijken?? Dus weer terug naar de auto. Dat hele eind weer omhoog. Ik moet wel zeggen dat het omhoog lopen me erg zwaar valt. Naar beneden ging toch een stuk fijner. Hoppa, snel de auto in en terug naar de camping. We hebben honger!!

De hele weg omhoog (tijdens het lopen) en de terugweg in de auto was ik al aan het bedenken wat ik wilde eten. Iets warms en iets lekkers. Ik heb trek in een broodje met ei, ham, kaas en spek en dan daar bovenop nog een broodje. Hmmm....dat klinkt lekker. Terug bij de camping trek ik meteen de pan uit de kast en begin ik aan het lekkere broodje. Erik lust er ook wel twee hoor ik hem zeggen. Gelukkig is het eitje zo gebakken dus kunnen we snel aan tafel en oh oh, wat smaakt dat goed. Ondertussen ruiken we een gek luchtje, wat is dat toch? Erik ruikt eens aan Milo en zegt dat daar het geurtje vandaan komt. Ja hoor, Milo ruikt naar natte hond. Getverdemme. Zullen we de fohn erbij pakken?? Hahaha. Nee dat is zielig, we drogen hem af en hopen dat het geurtje snel verdwijnt.

Tijd voor mijn hobby, de afwas! Dat is hier dan, in tegenstelling tot de douches, wel goed geregeld. Een mooi keukentje met een enorme wasbak. Daar kan ik wat mee. Ook staan er twee gasfornuizen en ovens in de keuken. We kunnen ons lol op dus als we echt iets lekkers willen maken. Dat ga ik onthouden! Snel even de afwas en terug naar de caravan om te relaxen. Het is tenslotte zondag en we hebben nog drie hele dagen om leuke dingen te doen. Het relaxen verveelt ons al snel en we gaan op zoek naar iets leuks in de buurt. Niks te vinden... Dan maar wat rondkijken in het centrum hier, wellicht komen we wat tegen. Erik zoekt naar een panorama via de TomTom die het gelukkig weer doet en vind er ééntje heel dichtbij. Nog geen 3 kilometer rijden hiervan schijnt een mooi panorama te zijn. We zijn benieuwd.

Eenmaal aangekomen bij het eindpunt parkeren we de auto en lopen we richting het uitkijkpunt. Wat een uitzicht! Stiekem wisten we al waar we zo ongeveer uit zouden komen want we zijn er eerder vandaag al langs gereden. Het blijkt een soort skispringpiste te zijn. We kunnen langs de hele baan lopen en doen dat dus ook. Het hele trappetje naar beneden gaat prima, al voelt het alsof de treden niet op de juiste afstand zitten en/of de trap in een verkeerde hoek gemonteerd is. Heel vreemd lopen zo. Ondertussen hangen we de toerist uit en maken we uiteraard weer wat foto's. Dat hoort er bij toch? En ja.... dan moet je weer terug naar boven. Pfff wat een klim! Als we bijna boven aangekomen zijn zien we een bankje. Mooi, kunnen we even uitrusten en bijkomen van de klim. Het zijn nogal wat treden namelijk. Niet veel later komen er een Deen en een Duitser naast ons zitten en we raken in gesprek. Het is zo gezellig dat we bijna 2 uur zitten te kletsen. De tijd is voorbij gevlogen en inmiddels trekken de wolken al weer over. Ook is het bijna etenstijd dus lopen we weer terug naar de auto. Snel even wat eten halen onderweg en dan lekker terug naar de caravan. Zo dat was lekker zeg.

Nu is het weer tijd om te chillen. Fijne avond allemaal!

Groetjes Jessica, Erik en Milo