Weer een reisdag...

Vanochtend werden we wakker rond een uur of half negen. Lekker uitgeslapen dus, nou ja uitgeslapen... Erik heeft bijna de hele nacht op de bank geslapen en is tussendoor steeds bezig geweest om de TomTom weer werkend te krijgen. Dit is helaas niet gelukt. Nu maar even snel ontbijten en op pad voordat de nu nog bevroren modder hard is. Nu komen we nog weg, over een half uurtje wellicht niet meer. Wat een modderpoel is het hier. Zo in het licht kunnen we dat beter zien. Een camping om nooit meer terug naar te gaan, dat zeker.

Erik probeert het één en ander in de Garmin te krijgen. Navigeren in de auto met dat ding is niet heel handig, maar iets is beter dan niets. Dus zometeen met de Garmin naast de kaart op pad. Komt vast goed. Tegenwoordig kan ik navigeren als de beste... Erik belt nog even snel met de camping waar we naar toe willen. Deze camping ligt in Koppang en ligt tussen Vikhammer en Oslo in en is dus niet te ver rijden. We willen nu geen lange afstanden meer rijden. Helaas. De man die de telefoon opneemt, een Nederlander, weet te melden dat hij momenteel in Nederland verblijft en dat de camping dus gesloten is. Fijn dat je dat ook op je eigen website vermeld... Zijn reactie hierop was; tjah theorie en werkelijkheid komen niet altijd overeen! Lekker klantvriendelijk ook. Maar goed, op zoek naar wat anders dus. In Lillehammer zitten drie campings bij elkaar en we besluiten hier maar naar toe te rijden.We zien onderweg wel welke camping het wordt.

Eenmaal onderweg stoppen we weer bij het eerste tankstation wat we zien. Even alles volgooien. Erik meent zich te herinneren dat we ook een cd voor de boordcomputer hebben met hierop de hoofdwegen in Europa. Ik zoek het cd'tje erbij en we kijken wat deze doet. Jahoor, de E6 kent hij gewoon. Mooi, hebben we toch voor de grote lijnen navigatie bij ons. We kunnen eigenlijk niet verkeerd rijden want alles wat we hoeven te doen is de E6 volgen, maar toch. De rit naar Lillehammer blijkt helaas toch langer dan waar we op gerekend hadden vandaag, ruim 300 kilometer. En de wegen die je rijdt hebben een maximale snelheid van 60 á 70. De 80 hebben we vandaag amper gezien. Dat schiet natuurlijk niet op zo.

Oh wat duurt het toch lang op deze wegen. Dit zijn wij natuurlijk niet gewend in Nederland. Maar ja, we moeten het er maar mee doen vandaag. Milo maakt er allemaal niet zo veel van mee want die ligt uitgeteld op de achterbank. Met nog zo'n 236 kilometer te gaan is het alweer bijna lunchtijd. Tijd dus om een mooi plekje te zoeken en wat te gaan eten. Niet veel later vinden we een mooi plekje, het is wat besneeuwd maar goed te rijden. We eten vandaag niet in de caravan maar in de auto, lekker warm. Snel de broodjes naar binnen, even de benen strekken en weer op pad.

Ik vind de omgeving vandaag niet zo bijzonder, Erik ook niet. Sinds we de Poolcirkel voorbij zijn gereden zien we weer veel bomen. Alles is al in herfstkleur hier, op wat sneeuw na. In de verte zien we een bensneeuwde bergtop. Ik hoop maar weer dat alle sneeuw langs de kant van de weg ligt en niet erop. Dat rijdt toch wat relaxter. Hey wat zien we nu? Een Duits kenteken! Dat is welgeteld de derde niet-Noor die we tijdens onze reis zijn tegengekomen. Toch grappig dat je hier op let of wellicht valt het gewoon sneller op omdat je zelf ook geen Noor bent...who know's. Inmiddels wordt het landschap weer wat leuker om naar te kijken. We zien onderweg woeste waterpartijen, mooie watervallen en veel besneeuwde toppen. En we zien alleen maar meer sneeuw en meer en meer... Laten we hopen dat de wegen zo goed blijven als dat ze nu zijn. Die sneeuw had ik in Noord-Noorwegen verwacht, niet in Zuid-Noorwegen. Niet dat het niet mooi is hoor, dat is het zeker wel. Dit is waar ik van hou en wat ik graag wilde zien. Ook weer gelukt dus!

He getsie...regen!! Dat is iets wat we echt niet gemist hebben. Daarvoor hoeven we natuurlijk niet met vakantie. Dat zien we thuis al genoeg. Het voordeel wel is dat de auto en de caravan weer een beetje schoonspoelen en dat is geen overbodige luxe na die modderpoelcamping van vannacht. We zien de originele kleuren weer een beetje tevoorschijn komen. Inmiddels zijn we al aardig in de buurt van de camping, nog 20 kilometertjes. Wel hele lange kilometers want Erik moet weer eens naar het toilet.... Ik kan alleen maar denken aan het liedje; 'we zijn er bijna, we zijn er bijna, maar nog NIET helemaal' hahahaha. Aaaah wat ben ik toch slecht, arme Erik.

Rond half vier zijn we dan eindelijk bij de camping. We hebben er vandaag zo'n zeven uurtjes over gereden inclusief stops. Een lange dag dus. Inmiddels zijn we die lange reisdagen ook echt wel zat. Volgende keer moeten we toch maar minimaal 5 weken deze kant op. Dan heb je tenminste de tijd om ergens wat langer te staan en ook wat dingetjes te bekijken. Erik loopt naar de receptie en uiteraard zit hier niemand. Hij belt maar weer even, ze weten tenslotte dat we komen. Er wordt opgenomen en er komt direct iemand naar de receptie. Erik regelt alles en is binnen 5 minuutjes alweer terug. We zoeken een mooi plekje op zoveel mogelijk grind en parkeren hier de caravan. Snel de pootjes uit en alles wat we nodig hebben de caravan in want het regent nog steeds. Zo, die staat.

Twee uur later regent het helaas nog steeds. Echt minder hard gaat het ook niet. Het begint bij Erik toch te kriebelen om de tv werkend te krijgen, dat is toch wel lekker als je ergens langer staat en zeker als het regent. Kunnen we vanavond mooi een filmpje kijken denk ik nog. Niet dat ik daar lang van kan genieten want meestal val ik ontzettend snel in slaap, sorry Erik. En ja hoor, niet veel later hebben we gewoon ontvangst!! Wat goed zeg, vanavond kijken we dus tv. Je kunt dit natuurlijk geen echt kamperen meer noemen met al deze luxe, maar het maakt het wel zo relax. Het is een echte 'home away from home'. Ook proberen we nogmaals de TomTom werkend te krijgen en ook dat is gelukt. Kunnen we morgen weer mooi met de echte navigatie op pad.

Het regent nog steeds als we aan het dineren zijn. We hopen dat het morgen wel droog is zodat we nog wat leuks kunnen doen. Uiteraard zijn er binnen ook genoeg activiteiten maar dan kan Milo vaak niet mee en tsjaah...die laten we nu eenmaal niet graag alleen. Dus regen...kom nu maar naar beneden, dan hebben we het morgen droog. Na het eten reserveren we de boot voor onze terugreis. We pakken donderdag de boot van Oslo naar Frederikshaven. Deze boot vertrekt om 19.00 uur 's avonds en komt de volgende ochtend om 07.00 uur aan. Hebben we dus mooi weer een nachtvaart en missen we geen dag. Vanaf Frederikshaven is het nog zo'n 1000 kilometer naar huis dus dat zullen we vast in twee dagen rijden, We zien wel, zolang we maar uiterlijk zondag terug zijn gaat alles zoals gepland.

Bedankt voor het lezen en hopelijk hebben we morgen een avontuurlijker verhaal :-)

Groetjes!

Speciaal bericht voor Henkie...

Lieve Henk,
Ik heb van mijn baasjes gehoord dat jij zeurde dat ik weinig in de verhalen voor kom. Dat vind ik helemaal niet erg hoor. Ik vermaak me prima en m'n baasjes zorgen heel goed voor me. Ik wordt enorm verwend en lig tijdens het rijden lekker te relaxen op de achterbank haha. M'n baasjes zitten voorin opgepropt, dan heb ik het toch mooi voor elkaar niet? Ik hoop dat je blij bent iets van mij te horen en hopelijk zie ik je snel. Ik wil wel weer wat lekkers van je!!
Natte lik, Milo