Op naar Saltdal...

De dag begint vroeg. Ik word al om 07.00 uur wakker maar heb nog helemaal geen zin om op te staan. Een half uurtje later ben ik gewoon echt wakker en maak ik Erik ook maar wakker. Hij wil namelijk voor achten bij de garage zijn. Gisteren maakte de turbo, ja Bauke je leest het goed, de TURBO een apart geluid. Ook roken we af en toe een diesel/olie geur in de auto. Nu is de turbo net vervangen dus dit zou het niet kunnen zijn, of toch?

We gaan uit bed en Erik eet even snel een broodje om vervolgens met de auto naar de garage te rijden. Gelukkig zit er hier ééntje om de hoek. Dat is nog een reden waarom we gisteren hebben besloten terug te rijden naar deze camping. Ik laat Milo uit en hoor mijn naam roepen. Ik denk nog, wat gek...niemand hier weet hoe ik heet. Ik draai me om en zie Erik lopen. Nee he, toch niet de turbo weer stuk?? Erik moest de auto achterlaten want ze hadden geen tijd om er direct naar te kijken. Hij wordt gebeld zodra ze de auto hebben onderzocht. Oke...dat wordt wachten en niet veel doen vandaag ben ik bang. Nu maar hopen dat ze snel tijd hebben zodat we vandaag toch nog wat kilometers kunnen maken anders schiet het helemaal niet op.

Rond een uur of elf begint het bij Erik te kriebelen. De telefoons doen het toch wel he? Ik heb ook jouw nummer gegeven hoor. Moeten we niet eens gaan kijken of de auto misschien al klaar is? Ja hoor, geen probleem. We trekken ons jas aan en lopen samen met Milo naar de garage. Heeft hij ook weer een wandeling gehad. Bij de garage aangekomen, wel tien hele minuten later, blijken ze nog geen tijd te hebben gehad om naar de auto te kijken. Ze zijn nu lunchen en zullen sowieso voor vieren de auto hebben gecheckt. We kunnen dus weer terug naar de camping. Halverwege bedenkt Erik dat we de wandeling wel een stukje langer kunnen maken. We steken een tunneltje door en lopen richting het winkelcentrum. Volgens mij zat hier ook een Kiwi, niet? We denken dat de Kiwi hier een soort supermarkt is en willen hier wel eens een kijkje nemen. We zijn bijna door de voorraad Pepsi heen dus kunnen we dat mooi gelijk meenemen. Een klein stukje voorbij het winkelcentrum zit dan inderdaad de Kiwi en het is nog een supermarkt ook. Hadden we dat onderweg toch goed gezien. Ik loop naar binnen en haal wat lekkers voor vanavond en uiteraard mag ik de Pepsi niet vergeten. Na het afrekenen lopen we rustig aan terug naar de camping.

Terug op de camping relaxen we nog wat en wachten op het belletje van de garage. Rond tweeen worden we dan eindelijk gebeld, het is de garage en ze hebben goed nieuws. Er blijkt ergens een klein beetje olie te lekken maar dit kan geen kwaad. De turbo en EGR zijn perfect in orde. Erik is gerustgesteld en haalt de auto meteen op. Ondertussen doe ik snel de afwas zodat we vandaag toch nog wat kilometers in kunnen halen. Na gisteren is dat haast een must. Snel alles goed inpakken, gedag zeggen en verder op pad.

Ik heb vanochtend al wat speurwerk gedaan en we komen ongeveer drie campings tegen die open zouden moeten zijn. Tenminste dat is wat het ACSI-boek ons meldt. Erik besluit voor de zekerheid toch maar even te bellen en dat is maar goed ook. De eerste camping is Fauske is gesloten, lekker is dat. De volgende camping in Fauske bellen we niet eens. Er zit zo'n 40 kilometer verderop nog een camping en we proberen daar gewoon bijtijds te zijn. Erik belt en krijgt een dame aan de lijn die weet te vertellen dat ze open zijn. We kunnen inchecken tot 21.00 uur maar als we later zijn is dat ook geen probleem. Mooi! We stellen de navigatie in en springen in de auto. Gaan met die banaan. Als we op tijd zijn halen we de eerstvolgende veerboot nog misschien.

De rit totaan de veerboot is zo'n 80 kilometer en zal naar verwachting zo'n anderhalf uur duren. We hebben een vaarschema gevonden van de veerboot maar echt wijs worden we hier niet van. Volgens mij missen we de helft qua vertrektijden...maar goed. We kunnen niet anders rijden dus we moeten sowieso deze kant op. Op goed geluk dan maar. We komen rond 16,15 uur aan bij de veerboot en zien al auto's en vrachtauto's staan. Dat is voor ons een goed teken. Erik vraagt nog even snel aan een voorbijganger hoe laat de boot vertrekt en dit is 17.15 uur. Nou, dat valt mee. We wachten een half uurtje en daar komt de boot al aan. Iedereen betaald en wordt de boot op geleidt en om precies 17.15 uur vertrekt deze dan ook. Milo moet in de auto blijven en wij mogen naar het lounge-gedeelte. Er zitten al een hoop mensen en allemaal zijn ze aan het dineren. Wij moeten hier nu nog even niet aan denken, zeker niet na onze ervaring op de vorige boot haha. Wij wachten wel weer tot we aan land zijn :-)

Volgens de campingeigenaar zou de veerboot er zo'n 40 minuutjes over varen van Lodingen naar Bognes. Nou, dat waren dan waarschijnlijk Noorse minuten want het duurde toch echt een uur! Maakt verder niet uit, maar dan weten we ook meteen hoe ze hier qua tijden rekenen. Eenmaal aangekomen in Bognes hebben we nog net geen 200 kilometer te gaan. Dat wordt stampen. We willen toch graag rond negenen arriveren op de camping. We rijden achter een aantal busjes en vrachtauto's en worden er op sommige plaatsen ook langs gelaten. Fijn dat ze daar op letten en je ook echt de ruimte geven. Op een gegeven moment rijden we echter achter een vrachtauto die het niet zo nauw met de lijntjes neemt. Hij rijdt overal midden op de weg en je ziet tegemoetkomers zelfs uitwijken. Ook in de tunnels blijft de aardige meneer zo raar rijden. Snel er voorbij dus wanneer het kan. Erik ziet een mogelijkheid, geeft een dot gas en gaat er vervolgens met een noodgang langs. Zo...daar zijn we voorbij.

Inmiddels is het bijna 21.00 uur als we bij de camping arriveren. Hehe...deze rit zit er ook weer op. Het is een lange dag zo als je pas 'smiddags kunt vertrekken, maar ik ben blij dat we het toch gedaan hebben. Dat scheelt morgen toch weer een hoop kilometers. Snel even wat eten en dan naar bed. Morgen hebben weer een lange reisdag voor de boeg...

Groetjes!!